ΣΑΒΒΑΤΟ 11/9, 6μ.μ., στην ΚΑΜΑΡΑ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ στα ΕΓΚΑΙΝΙΑ της Δ.Ε.Θ.
Για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, για ΨΩΜΙ – ΥΓΕΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Το ένα κύμα της πανδημίας διαδέχεται τ’ άλλο ενώ ανεξέλεγκτες πυρκαγιές κατακαίνε τη χώρα απ’ τη μια άκρη ως την άλλη. Αυτό που φαίνεται παντελώς ν’ απουσιάζει είναι οποιαδήποτε πολιτική αντιμετώπισής τους και προστασίας της δημόσιας υγείας, της ζωής μας, του φυσικού περιβάλλοντος και της λαϊκής περιουσίας. Αντίθετα πλεονάζουν τα σενάρια καλλιέργειας του φόβου και της “ατομικής ευθύνης”, του αυταρχισμού και της υποταγής, της κατάργησης κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος. Ξοδεύονται χωρίς φειδώ δισεκατομμύρια από τον προϋπολογισμό για την αγορά των πολεμικών αεροπλάνων, 120 εκ. αποζημίωση στην Aegean, δεκάδες εκατομμύρια για προσλήψεις αστυνομικών και αγορά περιπολικών κι άλλα τόσα για να εξασφαλιστεί η εύνοια των Μ.Μ.Ε. ενώ «δεν αντέχει η οικονομία» και τα ελάχιστα ακόμη κονδύλια για νοσοκομεία και πρωτοβάθμια περίθαλψη ή πυροσβεστικά αεροπλάνα και εξοπλισμό, για προσλήψεις υγειονομικών και δασοπυροσβεστών και γενικώς ό,τι σχετίζεται με τις πραγματικές ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Βασική επιδίωξη της αστικής τάξης σήμερα στην Ελλάδα αποτελεί η εμβάθυνση των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων της προηγούμενης δεκαετίας με επικέντρωση στα θέματα της εργασίας, της οργανωμένης δράσης, των δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων. Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την πανδημία και την καλλιέργεια του φόβου αλλά και τη συναινετική στάση της αντιπολίτευσης και την υποταγή της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, δρομολόγησε και πέρασε τον τελευταίο χρόνο, παρά τις μαζικές αγωνιστικές αντιστάσεις, πλήθος νόμων με στόχο να πλήξει καίρια εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Με τον αντεργατικό νόμο Χατζιδάκη προχωρά στην κατάργηση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων όπως το 8ωρο και οι υπερωρίες αλλά και του δικαιώματος στην απεργία και την ελεύθερη δράση των συνδικάτων. Με τους αλλεπάλληλους αντιεκπαιδευτικούς νόμους προωθείται ένα σχολείο-επιχείρηση, γεμάτο ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, τράπεζα θεμάτων κ.ά.), με τους γονείς πελάτες και εκπαιδευτικούς πειθαρχημένους μέσα από την αξιολόγηση, παράλληλα με την επίθεση στο φοιτητικό κίνημα και την πανεπιστημιακή αστυνομία. Με πλήθος άλλων νόμων που συνιστούν απροκάλυπτη ενίσχυση του κεφαλαίου και καταστροφή του περιβάλλοντος (ενέργεια, καύση απορριμμάτων, ανακύκλωση κ.ά.) ή κατακρεούργηση στοιχειωδών κοινωνικών δικαιωμάτων (περαιτέρω απελευθέρωση πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας, δραματικές αυξήσεις τιμολογίων ρεύματος κ.ά.). Και βέβαια με την επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες, τις απαγορεύσεις και την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων, την άκρατη βία της αστυνομίας και την καταστολή εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων.
Βάλε φωτιά σ’ ό,τι σε καίει, σ’ ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί!
Αν η κυβέρνηση επικαλείται “ακραία καιρικά φαινόμενα” και υγειονομικές βόμβες για την εγκληματική πολιτική της, είναι πια φανερό ότι πολύ σύντομα “ακραία κοινωνικά φαινόμενα” θα εκδηλωθούν και θα φέρουν την ανατροπή του Μητσοτάκη και της πολιτικής του! Αυτή άλλωστε είναι και η μόνη μας ελπίδα καθώς μες στην πανδημία αλλά και στις πυρκαγιές αποδείχθηκε περίτρανα ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!Μπροστά στην ατελείωτη κοινωνική βαρβαρότητα άλλος δρόμος δεν υπάρχει παρά η ταξική ανασυγκρότηση του λαϊκού, εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος που θα οργανώσει την ανυπακοή και κατάργηση στην πράξη του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου και την ανάπτυξη μαχητικών αγώνων για την ανατροπή! Οι μαζικές κινητοποιήσεις του τελευταίου χρόνου ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο, οι αγώνες του υγειονομικού, εκπαιδευτικού και φοιτητικού κινήματος και οι αντιστάσεις σε πολλούς κλάδους με δράση των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων χωρίς την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αποτελούν μια σημαντική παρακαταθήκη. Σε αντιπαράθεση με τη ΓΣΕΕ της ταξικής ανακωχής και υποταγής στα συμφέροντα των αφεντικών, αλλά και τις συμβιβασμένες ηγεσίες ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδιών και κόντρα σε λογικές αναζήτησης σωτηρίας σε κυβερνητικές εναλλαγές, το ταξικό εργατικό κίνημα μέσα από πρωτοβάθμια σωματεία και εργατικές συλλογικότητες, φοιτητικούς συλλόγους και τοπικές συλλογικότητες και τον συντονισμό τους, πρέπει να ξαναγράψει στις σημαίες του αγώνα του την υπεράσπιση των κατακτήσεων του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος, την διεκδίκηση των αναγκών και των δικαιωμάτων μας!
Σε ένα σκηνικό που αλλάζει γοργά και με αντιδραστικό τρόπο απαιτείται μια ακόμα πιο σημαντική τομή και για το ταξικό εργατικό κίνημα. Κίνημα που θα βάλει στο τιμόνι τα εργατικά συμφέροντα, που θα ενώνει και δεν θα διαχωρίζει (παλιούς και νέους εργαζόμενους, δημόσιο-ιδιωτικό, μόνιμους-ελαστικούς, εμβολιασμένους-ανεμβολίαστους, ντόπιους-μετανάστες, άνδρες-γυναίκες) ενάντια στην επίθεση κυβερνήσεων-Ε.Ε.-κεφαλαίου, που θα είναι μαχητικό, θα δίνει σκληρούς αγώνες χωρίς ημερομηνία λήξης, με στόχο την επιβολή ρωγμών, την απόσπαση κατακτήσεων και τη νίκη και όχι τη διαπραγμάτευση για το ρυθμό χειροτέρευσης της θέσης μας, την κοινοβουλευτική εξαργύρωση και την «εξαγωγή συμπερασμάτων». Η εργατική διαδήλωση στα εγκαίνια της Δ.Ε.Θ. κάθε χρόνο λειτουργεί ως δείκτης του αγωνιστικού «θερμόμετρου» και της δυναμικής της πάλης των εργαζόμενων ενάντια στις νέες λαιμητόμους που εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός.
